Clubicoon Jos De Raedemaeker verlegt ambitie

Spelers die heel hun carriere bij onze club speelden zijn niet zo dik gezaaid. Dus zochten we Jos De Raedemaeker op naar aanleiding van de verkiezingen waar hij voor NVA uitkomt voor de eerste keer. Jos maakte zijn debuut in de jeugd van BC Asse als 13-jarige in 1970. Er waren toen enkel ‘kadetten’ – de huidige U18 Categorie – waar hij als jonkie zich diende te weren. 

BC Asse: een familiale microbe

“Op mijn 16 jaar debuteerde ik in de eerste ploeg en dat jaar speelden we direct kampioen in 3^e Provinciale. Toen was Waals- en Vlaams-Brabant nog 1 competitie en lag het niveau best hoog. Op 22-jarige leeftijd volgde ik Jef De Ridder op als kapitein van het A team en daar speelde ik onafgebroken tot mijn 43. 

Ik werd kapitein toen ik nog geneeskunde aan de VUB studeerde. Met de universiteitsploeg werden we vice-kampioen van België met o.a. Kurt Mollekens als ploegmaat. Hij speelde later nog voor BC Ternat. Doorheen m’n carrière gingen we van 3^e naar 1^e provinciale en beleefden we unieke tijden. Ik hing de schoenen aan de haak toen we in 2^e provinciale speelden en het clubbestuur een andere richting uitging.

Mijn broer Eli was ook lang actief in de club als coach, scheidsrechter en later ook voorzitter. Ook mijn vader was lang en nauw betrokken bij de werking. We kunnen dus spreken van een microbe die de hele familie in de ban had. Want ook m’n 3 dochters speelden bij de jeugd basket. 

Infrastructuur binnen en … buiten

We speelden in het Ascanuscollege (huidige turnzaal van Walfergem) en met de jeugd speelden we buiten op het pleintje aan de Arsenaalstraat in het centrum. In het begin van de jaren 80 werd een ‘sportballon’ gebouwd op de plaats waar vandaag de Sportloods staat. Ik herinner me nog dat op die Ballon letterlijk gaan vliegen was na een pittige storm. Hij werd wel opnieuw opgebouwd maar gelukkig is de huidige Loods een mooie verbetering. 

In de jaren 90 werd de huidige sporthal gebouwd en daar speelde ik mijn laatste seizoen samen met o.a. Filip Rousseau (huidig vice-voorzitter) en Bart Jacobs (scheidsrechter en chef-kok van de club). Met deze vriendenbende gaan we jaarlijks nog op weekend trouwens.

Gildes en Spiegels

Ondertussen gaf ik de sleutels van mijn praktijk door aan mijn dochter Anouk en bouw ik wat af want er zijn na ‘den basket’ nog andere projecten waar ik actief aan meewerk(te). Een andere hobby (zeg maar gerust passie) is muziek. 18 Jaar geleden nam ik de rol op als voorzitter van de Gilde in Asse en net zoals BCAT is er ook een jeugdwerking met 120 leden en ook 70 volwassenen spelen er wekelijks samen. 

In 2000 werd ik ook gevraagd om voorzitter te worden van ’t Spiegeltje: een opvangtehuis voor kinderen uit probleemgezinnen. Ik werkte intens samen met (ex BC Asse voorzitter) Gust Bogaert aan de verbouwing van het huidige pand aan het Gemeenteplein. Maar ook hier geef ik de fakkel door aan Filip Wingels die … eveneens ook nog basket speelde in Asse. Je merkt het: de club speelt een rode draad in m’n leven tot op vandaag. 

Politiek … eindelijk

Al jaren vragen meerdere partijen om actief deel te nemen aan politiek. Telkens hield ik de boot af omdat het niet te combineren viel met de praktijk, mijn engagementen en het gezinsleven. Maar nu heb ik toch de sprong gewaagd na lang wikken en wegen. 

Politiek gaat over de toekomst van jongeren in onze streek en is dus belangrijk. Maar ik stel vast dat lokale politiek hen minder boeit. Het thema waar ik vooral op wil inzetten ligt de jeugd nochtans nauw aan het hart: klimaat en milieu. Asse raakt volgebouwd en economie haalt het van ecologie. Maar ik zie nog andere zaken zoals het verenigingsleven dat het moeilijker krijgt. Ik wil er nu volop voor gaan, ondanks dat ik maar op plaats 30 van onze lijst sta. 

Doktersadvies voor jongeren?

2 aanbevelingen: ga stemmen en draag zo je mening en steentje bij. Het is tenslotte een recht dat niet overal ter wereld een evidentie is. Daarnaast kan ik enkel iedereen aanraden om engagement op te nemen in het verenigingsleven. Het heeft mij vriendschappen voor het leven bezorgd door mensen te binden en verbinden. Dat zie ik nu ook bij BCAT vandaag en moet vooral opvolging vinden zodat het DNA bewaard blijft.